Przedmiesiączkowe zaburzenie dysforyczne (PMDD) to ciężka i przewlekła choroba psychiatryczna charakteryzująca się typowymi objawami zespołu napięcia przedmiesiączkowego (PMS) oraz drastycznym pogorszeniem stanu zdrowia psychicznego w ciągu tygodnia lub dwóch poprzedzających miesiączkę. PMDD jest cięższą postacią zespołu napięcia przedmiesiączkowego. Wraz z typowymi objawami PMS, w tym wzdęciami, bólami głowy i tkliwością piersi, osoby z PMDD mogą odczuwać lęk, wahania nastroju, depresję, a nawet myśli samobójcze.
Większość ludzi doświadcza co najmniej jednego objawu PMS podczas cyklu miesiączkowego, ale ostatnie badania mówią, że u 2,5% do 10% osób, które miesiączkują, ich objawy nasilą się do poziomów powodujących niepełnosprawność.
Objawy trwają do pierwszych dni miesiączki i są na tyle znaczące, że zakłócają zdolność osoby do funkcjonowania w życiu codziennym. Dowiedz się więcej o przyczynach, objawach i sposobach leczenia PMDD, które pomogą Ci poradzić sobie z emocjonalnym niepokojem towarzyszącym tej chorobie.
LumiNola / Getty Images
Objawy
Fizyczne i psychologiczne zmiany związane z przedmiesiączkowym zaburzeniem dysforycznym znacznie różnią się od tych, które występują w pozostałej części cyklu miesiączkowego.
Fizyczny
Fizyczne objawy przedmiesiączkowego zaburzenia dysforycznego mogą wpływać na układ pokarmowy, neurologiczny, naczyniowy i oddechowy, w tym:
- Skurcze
- Zaparcie
- Nudności
- Wymioty
- Ciężkość lub ucisk miednicy
- Ból pleców
- Trądzik
- Zapalenie skóry ze swędzeniem
- Zawroty głowy
- Półomdlały
- Drętwienie, kłucie, mrowienie lub zwiększona wrażliwość rąk i / lub nóg
- Łatwe siniaczenie
- Palpitacje serca
- Skurcze mięśni
- Zatrzymanie płynów
- Problemy ze wzrokiem
Psychologiczny
Objawy PMDD obejmują spodziewaną zmianę nastroju i drażliwość PMS, ale osoby z przedmiesiączkowym zaburzeniem dysforycznym doświadczają bardziej intensywnych postaci tych objawów i dodatkowych problemów ze zdrowiem psychicznym, które mogą zakłócać pracę, aktywność społeczną i osobistą.
Eksperci wykazali, że PMDD jest silnie i niezależnie związany z zachowaniami samobójczymi, które nie prowadzą do zgonu, i sugerują, aby klinicyści oceniali skłonności samobójcze u kobiet z PMDD i uważali na nie.
Psychologiczne objawy PMDD obejmują:
- Drażliwość
- Nerwowość
- Poczucie braku kontroli
- Podniecenie
- Gniew
- Bezsenność
- Trudności z koncentracją
- Depresja
- Wahania nastroju
- Poważne zmęczenie
- Niepokój
- Zapomnienie
- Słaby obraz siebie
- Wrażliwość emocjonalna
- Samo-deprecjonujące myśli
- Zaklęcia płaczu
- Zły humor
- Problemy ze snem
- Za dużo śpię
- Wrażliwość na odrzucenie
Kiedy szukać pomocy
Jeśli masz myśli samobójcze, skontaktuj się z National Suicide Prevention Lifeline pod numerem 1-800-273-8255 w celu uzyskania wsparcia i pomocy przeszkolonego doradcy. Jeśli Ty lub ktoś bliski jesteście w bezpośrednim niebezpieczeństwie, zadzwoń pod numer 911. Więcej informacji na temat zdrowia psychicznego można znaleźć w naszej Krajowej bazie danych linii pomocy.
Przyczyny
Nie ma znanej przyczyny PMDD, ale naukowcy mogą wskazać na nieprawidłową odpowiedź na cyklicznie zmieniające się poziomy serotoniny i estrogenu jako jeden z prawdopodobnych czynników przyczyniających się do PMDD. Szczególnie serotonina ma znaczenie w epidemiologii i leczeniu.
Wywiad rodzinny w zakresie PMDD, PMS lub depresji poporodowej oraz osobiste zaburzenia nastroju, takie jak duża depresja i lęk, są istotnymi czynnikami ryzyka. Palenie jest również znanym czynnikiem ryzyka.
PMDD może rozwinąć się każda osoba miesiączkująca, ale wiadomo, że osoby, u których w rodzinie występował PMS lub PMDD lub pewne zaburzenia nastroju, są bardziej narażone na tę chorobę.
Diagnoza
Twój lekarz przeprowadzi badanie fizykalne i przeprowadzi wywiad dotyczący zdrowia psychicznego, aby wykluczyć jakiekolwiek inne zaburzenia psychiczne, które mogą powodować podobne objawy, w tym zaburzenie dwubiegunowe, duże zaburzenie depresyjne, zaburzenie osobowości typu borderline i zespół lęku napadowego.
Twój lekarz zleci również odpowiednie testy laboratoryjne, aby wykluczyć podstawowe schorzenia, takie jak niedoczynność tarczycy (niedoczynność tarczycy) lub nadczynność tarczycy (nadczynność tarczycy). Dysfunkcja tarczycy jest konsekwentnie powiązana z zaburzeniami nastroju.
Twoje zgłaszane objawy zostaną następnie porównane z kryteriami DSM-5 dla PMDD.
Rozpoznanie przedmiesiączkowego zaburzenia dysforycznego wymaga, aby:
- Większość miesiączek w ciągu ostatniego roku miała co najmniej pięć objawów
- Objawy występują w ostatnim tygodniu przed miesiączką
- Objawy zaczynają ustępować w ciągu kilku dni po rozpoczęciu miesiączki i stają się minimalne lub nieobecne w ciągu tygodnia po miesiączce
Leczenie
Domowe środki zaradcze
Przed wypróbowaniem leków na receptę można spróbować następujących modyfikacji stylu życia:
- Strategie radzenia sobie ze stresem, w tym medytacja i techniki głębokiego oddychania lub rozciągania
- Utrzymanie zdrowych nawyków dotyczących snu
- Wykorzystanie terapii światłem do kontroli nastroju
- Zmniejszenie spożycia cukru, soli, kofeiny i alkoholu (są uważane za pogarszające objawy)
- Zwiększenie ilości węglowodanów złożonych, co może zwiększyć tryptofan będący prekursorem serotoniny
- Zwiększenie aktywności fizycznej, takiej jak pływanie, taniec, chodzenie lub podnoszenie ciężarów
Lek
Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak ibuprofen, są zazwyczaj dobrze tolerowane i mogą być stosowane w celu zmniejszenia bólu i bólów głowy związanych z miesiączką. W celu złagodzenia wzdęć związanych z zatrzymaniem płynów można stosować diuretyki lub pigułki wodne.
Korzyści ze stosowania leków przeciwdepresyjnych, w szczególności selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), są dobrze zbadane, a leki te nadal wykazują znaczące korzyści w przypadku problemów z nastrojem związanych z PMDD. Być może będziesz musiał przyjmować SSRI tylko w drugiej połowie cyklu.
Leki na PMDD zatwierdzone przez FDA obejmują fluoksetynę (Prozac i Sarafem), sertralinę (Zoloft) i paroksetynę (Paxil). Inne popularne wybory obejmują wenlafaksynę (Effexor) i escitalopram (Lexapro).
Doustne środki antykoncepcyjne, a mianowicie antykoncepcja złożona z estrogenu i progestyny o nazwie Yaz (każda tabletka zawiera 20 mcg etynyloestradiolu i 3 mg drospirenonu) zostały zatwierdzone przez FDA w leczeniu PMDD. Udowodniono, że samo leczenie progesteronem jest nieskuteczne.
Agoniści hormonu uwalniającego gonadotropinę (GnRH), tacy jak octan leuprolidu lub octan gosereliny, są drogimi lekami, które powodują, że jajniki tymczasowo przestają wytwarzać estrogen i progesteron (wywołując przejściową menopauzę). Zabieg ten powoduje wyczerpanie estrogenu, dlatego konieczne są również hormonalne terapie zastępcze. Ze względu na koszt i złożoność jest to skuteczna, ale ostateczna opcja.
Suplementy diety
Chociaż pojawiło się wiele twierdzeń na temat potencjału ziołolecznictwa w leczeniu PMDD, tylko jeden ekstrakt z owoców (Chaste tree lubVitex agnus-castus) wykazały pewne korzyści w kontrolowaniu wahań nastroju związanych z PMS i drażliwości, jednak dowody nie są rozstrzygające.
Niektóre inne witaminy i minerały mają pewne dowody wspierające złagodzenie objawów i / lub poprawiające rokowanie, w tym:
- Witamina B6, do 100 mg dziennie, na łagodny PMS i depresję. Więcej niż 100 mg może powodować neuropatię obwodową.
- Witamina E do 600 IU dziennie. Przeciwutleniacz może pomóc w zmniejszeniu objawów emocjonalnych i fizycznych.
- W jednym z badań stwierdzono, że węglan wapnia w dawce 1200 do 1600 mg dziennie zmniejsza podstawowe objawy PMS prawie o połowę.
- Dziurawiec, skonsultuj się w sprawie dawkowania, dobrze rozpoznany jako naturalny środek zmniejszający objawy depresji. Suplement ten ma wiele przeciwwskazań i interakcji.
Suplementy diety nie są zatwierdzone przez Amerykańską Agencję ds.Żywności i Leków ani nie wymagają testów przez strony trzecie pod kątem dokładności lub skuteczności oświadczeń zdrowotnych. Naturalne środki mogą wchodzić w interakcje z lekami na receptę lub powodować poważne skutki uboczne, dlatego zawsze skonsultuj się z lekarzem, aby wybrać to, które jest dla Ciebie odpowiednie.
.jpg)
