Czy droga podania leku na ból pleców ma znaczenie?

Podczas gdy przyjmowanie pigułki na ból pleców lub szyi jest zwykle najbardziej znaną i najłatwiejszą formą podania leku, istnieją inne sposoby wprowadzenia do organizmu substancji łagodzącej ból.

Droga podania to sposób, w jaki lek dostaje się do organizmu. Oprócz przyjmowania leku doustnie, zwanego również drogą doustną, możesz otrzymać zastrzyk do mięśnia, jak to czasami ma miejsce w przypadku bolesnych punktów spustowych. Noszenie plastra na skórze i wdychanie leku przez nos to dwie inne powszechne drogi podawania.

Dlaczego tak wiele dróg administracyjnych w przypadku bólu pleców?

Inne drogi podawania leków przeciwbólowych mogą obejmować wstrzyknięcie do przestrzeni nadtwardówkowej lub chirurgicznie wszczepiane pompy do leków. I to też nie jest pełna lista.

Dlaczego tak wiele tras? Nie możesz po prostu wziąć pigułki?

Skuteczność leku przyjmowanego doustnie zależy między innymi od tego, co dzieje się podczas jego przemieszczania się przez układ pokarmowy. Wszystkie leki doustne muszą zostać strawione i wchłonięte, zanim substancja czynna zostanie uwolniona do organizmu.

Oznacza to, że czas ma znaczenie.

Ponieważ składniki tabletki lub pigułki muszą przejść przez proces trawienia, zanim zaczną działać - i zanim zdasz sobie sprawę z zalet leku - droga doustna może potrwać dłużej niż ta, która bezpośrednio wprowadza lek w zamierzony obszar docelowy.

Nie tylko to, ale chemia wpływająca na wchłanianie z przewodu pokarmowego nie zawsze jest rozumiana. Z tego powodu lekarz może nie wiedzieć, w jaki sposób lub czy pigułka pomoże ci zmniejszyć ból.

Ten brak zrozumienia jest jednym z powodów, dla których opracowano leki dojelitowe.

I może się pogorszyć. W przypadku niektórych leków wchłanianie z jelita cienkiego do obszaru ciała, w którym mają wykonywać swoją pracę, może być problematyczne. Jest również możliwe, że enzymy trawienne mogą zniszczyć lek, zanim będzie miał szansę zadziałać.

Wiadomo tylko, że chemia wchłaniania substancji czynnej wpływa na to, kiedy lek zaczyna działać.

Skutki uboczne ze strony przewodu pokarmowego i / lub problemy z dawkowaniem (tj. Ile leku potrzebujesz, aby złagodzić ból) to inne rzeczy, które mogą utrudniać lub uniemożliwiać doustne przyjmowanie leków przeciwbólowych.

Innym powodem różnorodności dróg podawania jest fakt, że niektórzy ludzie nie mogą jeść, a zatem nie mogą przyjmować pigułki. Niezdolność do jedzenia jest zwykle spowodowana stanem pacjenta lub obecnością choroby.

Drogi administracyjne - stare i nowe

Wszystko to powiedziawszy, doustna droga NLPZ jest ogólnie najskuteczniejsza w przypadku większości rodzajów bólu kręgosłupa. NLPZ są często lekami, do których można się udać, a przyjmowanie ich doustnie może być najłatwiejszym sposobem uzyskania ulgi.

Przegląd opublikowany w Acta Anaesthesiologica Scandinavica wykazał, że poza przypadkami kolki nerkowej nie ma dowodów przemawiających za wstrzykiwaniem NLPZ zamiast przyjmowania leku doustnie. Badanie wykazało również, że zgłaszane działania niepożądane związane z drogą podania były zwykle spowodowane podawaniem dożylnym lub doodbytniczym. Autorzy podają, że przez większość czasu główną dolegliwością był dyskomfort w miejscu wstrzyknięcia.

Jednym z problemów, z jakimi borykają się dostawcy, próbując pomóc swoim pacjentom z bólem pleców w złagodzeniu bólu umiarkowanego do silnego, jest zagadka związana z przepisywaniem opioidów. Opioidy to środki odurzające, które mogą narazić Cię na uzależnienie.

Większość lekarzy chce pomóc swoim pacjentom poczuć się lepiej, jednocześnie unikając doprowadzania ich do uzależnienia od środków odurzających.

Jednak zamiast przyjmować opioidy zgodnie z zaleceniami, niektórzy pacjenci, u których rozwinie się zaburzenie związane ze stosowaniem opioidów, zmieniają przeznaczenie substancji czynnej, zmieniając drogę podawania, zwykle na inhalację lub wstrzyknięcie.

Według ekspertów praktyka ta jest niebezpieczna.

Badanie z 2018 roku opublikowane wJournal of Pain Research, omawia ADF lub preparaty opioidowe odstraszające. Autorzy badania twierdzą, że takie produkty są odporne na manipulacje, a także „zaprojektowane tak, aby były odporne na nadużywanie przez tych, którzy chcą palić, wdychać lub wstrzykiwać substancję czynną”.

Zasadniczo produkty te utrudniają lub uniemożliwiają wyodrębnienie opioidu w celu inhalacji lub strzelania.

Sekwestrowany naltrekson jest stosowany w celu uzyskania odporności na manipulacje, a większość produktów opioidowych ADF to preparaty o przedłużonym uwalnianiu.

Autorzy podają przykład ALO-02, jako nowego rodzaju preparatu opioidowego, który, jak twierdzą, może być przydatny dla lekarzy przepisujących lek, którzy obawiają się, że ich pacjenci stosują lek zgodnie z ich zaleceniami.

Od lutego 2018 roku amerykańska Agencja ds.Żywności i Leków udzieliła zezwolenia ADF na etykietowanie mniej niż dwunastu preparatów opioidowych, ale autorzy przewidują, że liczba ta wzrośnie w najbliższej przyszłości.