Czy rak płuc ma podłoże genetyczne?

Chociaż palenie pozostaje dominującą przyczyną raka płuc, odpowiedzialnego za 80% do 90% wszystkich przypadków raka płuc, w niektórych przypadkach dziedziczne może przyczyniać się do raka płuc. Szacuje się, że 8% przypadków raka płuc ma związek z genami predyspozycje Ryzyko raka płuc może wzrosnąć, jeśli choruje rodzic lub rodzeństwo; nie oznacza to jednak, że na pewno zachorujesz na tę chorobę, jeśli zachoruje na nią ktoś inny z Twojej rodziny.

Obecne badania sugerują, że genetyka jest bardziej skłonna do przyczyniania się do raka płuc u osób, które:

• Młody (poniżej 50 lat)
• Płeć żeńska
• Osoby niepalące

Naukowcy zidentyfikowali pewne mutacje genetyczne (zmiany w kodzie genetycznym), które mogą zwiększać ryzyko raka płuc. Ale to nie znaczy, że wszystkie mutacje genetyczne związane z rakiem płuc są dziedziczone. Możesz odziedziczyć mutacje genetyczne lub możesz nabyć te zmiany w dowolnym momencie swojego życia z powodu czynników środowiskowych (takich jak palenie lub zanieczyszczenie).

Czynniki wpływające

Sama historia rodziny nie jest w stanie przewidzieć, czy zachorujesz na raka płuc, czy nie. Rodzinny rak płuc to termin, który może sugerować, że gen nowotworowy jest „przekazywany” z rodziców na dzieci.

Obecnie badacze uważają rodzinnego raka płuc za chorobę nowotworowąpołączenieczynników genetycznych i środowiskowych, które zwiększają ryzyko raka płuc wśród członków rodziny.

Ogólnie rzecz biorąc, osoby z krewnym pierwszego stopnia (rodzicem, rodzeństwem lub dzieckiem) z rakiem płuc mają około 1,5-krotnie większe ryzyko choroby w porównaniu z osobami bez historii rodzinnej. Dotyczy to zarówno osób palących, jak i osób niepalących.

Historia palenia prawie zawsze będzie miała większy wpływ na ryzyko raka płuc niż odziedziczona predyspozycja do choroby.

Obecne dowody sugerują, że na rodzinne ryzyko raka płuc wpływa wiele krzyżujących się czynników, w tym:

• Dziedziczność
• Podobny styl życia (np. Palenie i dieta)
• Podobne środowiska (takie jak zanieczyszczenie powietrza w pomieszczeniach i na zewnątrz)

Na przykład bierne palenie w domu może zwiększyć ryzyko raka płuc o 20–30%. Podobnie narażenie na radon w domu - druga najczęstsza przyczyna raka płuc w Stanach Zjednoczonych - może również mieć wpływ na rodzinne ryzyko choroby.

W związku z tym historia raka płuc w rodzinie nie może tak bardzo przewidywać prawdopodobieństwa wystąpienia choroby, co podkreśla potrzebę dostosowania modyfikowalnych czynników ryzyka i utrzymywania zwiększonej czujności na wszelkie oznaki lub objawy raka płuc.

Dowody na ryzyko genetyczne

Istnieje wiele czynników wskazujących na niewielki dziedziczny komponent, jeśli chodzi o ryzyko raka płuc.

Młodszy wiek

W Stanach Zjednoczonych średni wiek, w którym diagnozuje się raka płuc, to 70 lat. Mimo to są ludzie, u których rak płuc zostaje zdiagnozowany dużo wcześniej. W rzeczywistości około 1,3% wszystkich przypadków raka płuc występuje u osób poniżej 35 roku życia.

Co ciekawe w tej młodszej populacji jest to, że niewielu to palacze, co rodzi pytania o to, jakie inne czynniki mogą przyczyniać się do ryzyka. Osoby, u których rozwija się rak płuc w młodszym wieku, są bardziej narażone na zmiany genetyczne związane z tą chorobą.

Ale dziedziczne powiązanie z tymi zmianami genetycznymi nie zostało ustalone.

Prawie wszystkie nowotwory płuc u młodych dorosłych to gruczolakoraki, rodzaj raka ściśle powiązany z pewnymi nabytymi (nie dziedziczonymi) mutacjami genetycznymi.

Seks

Mężczyźni i kobiety są mniej więcej tak samo narażeni na raka płuc. Mimo to istnieją różnice między płciami.

Kobiety są nie tylko bardziej narażone na raka płuc w młodszym wieku niż mężczyźni, ale są również bardziej narażone na raka niż mężczyźni z tymi samymi czynnikami ryzyka.

Według przeglądu z 2019 r. WTranslacyjne badania nad rakiem płuc,kobiety z 40-letnią historią palenia mają trzykrotnie większe ryzyko raka płuc niż mężczyźni z taką samą historią palenia.

Pewną rolę mogą odgrywać czynniki genetyczne lub hormonalne, prawdopodobnie zwiększając biologiczną podatność kobiety na czynniki rakotwórcze (czynniki rakotwórcze) zawarte w dymie tytoniowym.

Kilka badań wykazało, że kobiety mają wyższe stężenia enzymu o nazwie CYP1A1, który może osłabiać reakcję organizmu na czynniki rakotwórcze w płucach i sprzyjać rozwojowi raka. Pewne polimorfizmy genetyczne (wariacje) są powiązane z rozregulowaniem produkcji CYP1A1 i mogą wyjaśniać, dlaczego kobiety są bardziej podatne na wdychane czynniki rakotwórcze.

Wyścig

Rasa i pochodzenie etniczne również są czynnikami różnicującymi ryzyko raka płuc. Dane z trwającego programu Surveillance, Epidemiology, and End Results Program (SEER) wskazują, że Afroamerykanie są znacznie bardziej narażeni na raka płuc niż jakakolwiek inna grupa rasowa lub etniczna.

Dane SEER dostarczyły wskaźników zachorowalności na raka płuca dla różnych grup (opisanych w liczbie przypadków na 100 000 osób):

• Czarne: 76,1 na 100000
• Białe: 69,7 na 100000
• Rdzenni Amerykanie: 48,4 na 100 000
• Mieszkańcy wysp Azji i Pacyfiku: 38,4 na 100 000
• Latynosi: 37,3 na 100 000

Chociaż czynniki takie jak palenie i środowisko z pewnością przyczyniają się do tych wskaźników, naukowcy zauważyli również, że mutacje genetyczne związane z rakiem płuc mogą również różnić się w zależności od rasy.

Przyszłe badania mogą określić, w jakim stopniu te mutacje przyczyniają się do ryzyka wśród różnych ras i grup etnicznych oraz czy mutacje genetyczne są dziedziczone czy nabywane.

Mutacje genów

Niektóre rodzaje raka płuc są silniej związane z określonymi mutacjami genetycznymi niż inne, ale nie zostały one uznane za dziedziczne. W rzeczywistości uważa się, że zostały nabyte. Mutacje te mogą zmienić funkcję i cykl życiowy komórki, powodując jej nieprawidłową i niekontrolowaną replikację, prowadząc do wystąpienia raka.

Naukowcy zidentyfikowali pewne mutacje genetyczne związane z karcynogenezą (rozwojem raka) w płucach. Ogromna większość tych mutacji jest związana z niedrobnokomórkowym rakiem płuc (NSCLC), zwłaszcza gruczolakorakiem płuc, w przeciwieństwie do drobnokomórkowego raka płuca (SCLC).

Posiadanie mutacji genetycznej związanej z rakiem płuc nie oznacza, że ​​zachorujesz na raka płuc. W przeciwieństwie do mutacji BRCA stosowanych do przewidywania prawdopodobieństwa raka piersi u osób z grupy wysokiego ryzyka, nie ma mutacji genetycznej ani testu, który mógłby przewidziećprawdopodobieństworaka płuc.

EGFR

Mutacje genu EGFR mogą zmienić produkcję białka zwanego receptorem naskórkowego czynnika wzrostu, które pomaga komórkom odpowiednio reagować na otoczenie. Nie ma mniej niż 10 mutacji EGFR, o których wiadomo, że są związane z rakiem płuc; oczekuje się, że zostanie zidentyfikowanych wiele innych. Wcześniejsze

Badania sugerują, że 47% Azjatów z NSCLC ma mutację EGFR. Około 21% osób z NSCLC pochodzenia bliskowschodniego lub afrykańskiego również jest nosicielami mutacji; to samo dotyczy 12% pacjentów pochodzenia europejskiego.

Mutacje EGFR są również częstsze u kobiet i osób niepalących. Podczas gdy mutacje EGFR są głównie związane z gruczolakorakami płuc, niektóre mogą wpływać na raka płaskonabłonkowego, czyniąc je bardziej agresywnymi.

Mutacje EGFR można zidentyfikować zarówno w guzie pierwotnym (pierwotnym), jak iw przerzutach (guzach wtórnych, które rozprzestrzeniły się do odległych miejsc). Mutacje te mają tendencję do szybkiej mutacji i często stają się oporne na leki stosowane do ich leczenia.

KRAS

Gen KRAS jest odpowiedzialny za produkcję białka sygnalizacyjnego zwanego K-Ras, które instruuje komórki, jak się dzielić, dojrzewać i funkcjonować. Deregulacja tego białka może prowadzić do raka.

Około 15% do 20% osób z gruczolakorakiem płuc ma dodatni wynik testu na obecność mutacji KRAS. Występują one często wraz z mutacjami EGFR.

Mutacje KRAS są głównie identyfikowane w guzie pierwotnym i rzadziej w guzach przerzutowych.

ALK

Gen kinazy chłoniaka anaplastycznego (ALK) jest odpowiedzialny za wytwarzanie rodzaju białka kinazy tyrozynowej, które instruuje komórki do podziału i wzrostu. Mutacja, dokładniej określana jako rearanżacja ALK, jest powiązana z NSCLC i występuje częściej u Azjatów niż w jakiejkolwiek innej grupie.

Przegrupowanie ALK jest związane z od 3% do 5% przypadków NSCLC (głównie gruczolakoraków) i częściej obserwuje się je u lekkich palaczy, niepalących i osób poniżej 70 roku życia.

BRCA2

Stwierdzono, że osoby z mutacją genu BRCA2, jedną z mutacji związanych z rakiem piersi, są również bardziej narażone na zachorowanie na raka płuc.

Ta mutacja występuje u około 2% osób pochodzenia europejskiego i jest dziedziczona w sposób autosomalny dominujący (co oznacza, że ​​tylko jeden rodzic musi przyczynić się do mutacji, aby zwiększyć ryzyko choroby).

Palacze z mutacją BRCA2 są prawie dwukrotnie bardziej narażeni na raka płuc niż populacja ogólna. Natomiast osoby niepalące z mutacją BRCA mają umiarkowanie zwiększone ryzyko.

U palaczy będących nosicielami tej mutacji najczęściej rozwija się rak płaskonabłonkowy. Raki płaskonabłonkowe rozwijają się w drogach oddechowych płuc, w przeciwieństwie do gruczolakoraków, które rozwijają się na zewnętrznych krawędziach płuc.

Badania przesiewowe i leczenie

Naukowcy wciąż muszą się wiele nauczyć na temat genetyki raka płuc. Chociaż istnieją wyraźne powiązania między rakiem płuc a mutacjami EGFR, KRAS, ALK i BRAF, uważa się, że mutacje te są nabyte i występują tylko w komórkach rakowych, a nie w innych komórkach organizmu. Dlatego nie można ich zidentyfikować przed rozwojem raka płuc (ale niektóre odziedziczone mutacje, takie jak BRCA1 i BRCA2, można zidentyfikować z wyprzedzeniem).

W tej chwili nie ma zaleceń dotyczących przesiewowych badań genetycznych w kierunku raka płuc. Badania naukowe mające na celu identyfikację dziedzicznych genów, które prowadzą do raka płuc lub predysponują do niego, wciąż nie dostarczają ostatecznych informacji.

Testy genetyczne mogą pomóc w wyborze terapii celowanych w leczeniu raka płuc. Przy takim podejściu tkanka raka płuc jest testowana pod kątem mutacji genetycznych i można zastosować leczenie raka, które w szczególności niszczy komórki rakowe, które mają zidentyfikowaną mutację genową.

Leki te atakują i zabijają komórki rakowe ze specyficznymi możliwymi do leczenia mutacjami, pozostawiając normalne komórki w większości nietknięte. Z tego powodu terapie celowane często powodują mniej skutków ubocznych.

Wśród leków celowanych stosowanych w NSCLC z mutacją EGFR:

• Gilotrif (afatynib)
• Iressa (gefitynib)
• Tagrisso (ozymertynib)
• Tarceva (erlotynib)
• Vizimpro (dakomitynib)

Wśród leków celowanych stosowanych w NSCLC z rearanżacją ALK:

• Alecensa (alektynib)
• Alunbrig (brygatynib)
• Lorbrena (lorlatynib)
• Xalkori (kryzotynib)
• Zykadia (cerytynib)

Słowo od Verywell

Jeśli jesteś w grupie wysokiego ryzyka choroby, możesz skorzystać z corocznego badania przesiewowego TK w kierunku raka płuc. Coroczne badanie przesiewowe jest obecnie zalecane dla osób w wieku od 50 do 80 lat, które palą lub rzuciły palenie w ciągu ostatnich 15 lat i mają co najmniej 20-letnią historię palenia.

W zależności od dodatkowych czynników ryzyka, takich jak wywiad rodzinny lub ekspozycja na radon, Ty i Twój lekarz możecie zdecydować się na badanie przesiewowe poza tymi parametrami. Może to spowodować wczesne złapanie raka płuc, podczas gdy jest on nadal wysoce uleczalny.