Przegląd paraliżu sennego

Paraliż senny brzmi niewiarygodnie: kiedy leżysz w łóżku, próbując zasnąć lub dopiero zaczynasz się budzić, masz wrażenie, że ktoś nad tobą stoi. Próbujesz poruszyć głową, aby spojrzeć, ale nie możesz. Wydaje się, że ktoś - lub coś - cię przytrzymuje.

Próbujesz zmiażdżyć rękami i nogami, ale jesteś zamrożony w miejscu. Ogarnia cię czysta panika i możesz nawet obawiać się, że umrzesz (lub że już nie żyjesz!).

Choć może to brzmieć jak scena z horroru, paraliż senny to bardzo realne doświadczenie. Chociaż może to być przerażające, nie jest szkodliwe.

Oto wszystko, co musisz wiedzieć o tym, co powoduje paraliż senny, jak można sobie z nim radzić i co możesz zrobić, jeśli tego doświadczysz.

Objawy

Z definicji paraliż senny odnosi się do przemijającej niezdolności do poruszania się lub mówienia, gdy przechodzisz ze snu do czuwania bez objawów narkolepsji. Jeśli doświadczyłeś czegoś podobnego podczas czuwania, znasz niezapomniane okropności związane z paraliżem sennym.

Paraliż senny może wystąpić podczas przebudzenia (hipnopompia) lub podczas zasypiania (hipnagogika), chociaż ten ostatni występuje częściej w narkolepsji. Jednym z powodów, dla których ludzie mogą częściej doświadczać paraliżu sennego bliżej rana, jest to, że przeważa sen z szybkimi ruchami gałek ocznych (REM), który jest powiązany z żywymi snami.

Istnieje kilka typowych cech, które charakteryzują paraliż senny, w tym:

• Ruchy oczu są zwykle zachowane
• Występuje częściej podczas snu na plecach
• Często występują halucynacje wzrokowe i słuchowe (takie jak odczuwanie „złej obecności”, uczucie dotykania, słyszenie głosów lub dźwięków w pokoju lub widzenie ludzi lub twarzy przy łóżku). Niektórzy ludzie mają raczej szczęśliwe niż przerażające wizje.
• Uczucie duszności lub ucisku w klatce piersiowej, jak osoba stojąca lub siedząca na klatce piersiowej (jednak schemat jest nadal funkcjonalny podczas paraliżu sennego, więc oddychanie jest możliwe)

Rozpowszechnienie

Paraliż senny zwykle występuje u osób w wieku 20 i 30 lat, ale ktoś mógł mieć swój pierwszy epizod jako nastolatek. Osoby cierpiące na określone schorzenia medyczne lub psychiczne, takie jak narkolepsja, mogą częściej zgłaszać epizody paraliżu sennego.

Kilka badań sugeruje, że paraliż senny ma silny komponent genetyczny i może występować w rodzinach.

Uważa się, że paraliż senny jest dość powszechny. W przeglądzie piśmiennictwa z 2011 r. Oszacowano, że około 7% osób doświadczyło paraliżu sennego, a także wykazano, że zgłaszane wskaźniki były wyższe u studentów (28%) i osób z lękiem napadowym (34%).

Badanie z 2018 roku opublikowane w dodatku internetowym do American Academy of Sleep Medicine i czasopiśmie Sleep Research SocietySenwykazali, że paraliż senny był często zgłaszany przez studentów-sportowców. Badanie wykazało również, że doniesienia o paraliżu sennym od studentów były silnie związane z depresją.

Przyczyny

Uważa się, że paraliż senny jest wywoływany przez brak snu, stres i zakłócenia harmonogramu snu. Jest również powiązany z zaburzeniami lękowymi (które mogą prowadzić do lżejszego lub fragmentarycznego snu i bezsenności).

W eksperymentach wykazano, że paraliż senny występuje z zaburzeniem szybkich ruchów gałek ocznych (REM) lub snem. Chociaż mogą występować określone czynniki wyzwalające, uważa się, że paraliż senny jest problemem z regulacją fazy REM. Podczas tej fazy snu ciało jest rozluźnione, aby sny nie były fizycznie odgrywane.

Kiedy ten rodzaj rozluźnienia (zwany atonią) występuje, gdy osoba nie śpi, może spowodować tymczasowy paraliż. Inne elementy żywego snu sennego mogą również utrzymywać się w stanie czuwania i mogą być doświadczane, gdy okres REM jest zakłócony.

Obturacyjny bezdech senny może wywołać wybudzenie, gdy oddychanie jest zakłócone, co z kolei może skutkować epizodem paraliżu sennego. Związek może również wyjaśniać, dlaczego paraliż senny jest bardziej prawdopodobny, gdy ktoś śpi na plecach.

Obecność innych objawów bezdechu sennego, takich jak chrapanie, zgrzytanie zębami (bruksizm), obserwowane przerwy w oddychaniu, sapanie lub krztuszenie, senność w ciągu dnia i częste budzenie się w celu oddania moczu w nocy (nokturia) może sugerować ten stan jako przyczynę.

Rzadko inne zaburzenia, takie jak ogniskowe napady padaczkowe, mogą naśladować paraliż senny; wideo EEG może pomóc w rozróżnieniu między nimi.

Leczenie

Chociaż może to być naprawdę przerażające doświadczenie, paraliż senny jest nieszkodliwy. To dobiegnie końca w ciągu kilku minut, gdy ktoś wróci do snu lub w pełni się obudzi. Większość ludzi stwierdza, że ​​są w stanie sobie poradzić po upewnieniu się, że nie grozi im żadne niebezpieczeństwo.

Ludzie, którzy doświadczają paraliżu sennego, zazwyczaj nie mają go często. Kiedy tak się dzieje, przyczyna jest zwykle względnie łagodna i nie ma poważnego ryzyka.

Chociaż epizody te mogą być przerażające, a osoba może nawet obawiać się śmierci w ich trakcie, paraliż senny nie jest szkodliwy i na ogół ustępuje samoistnie bez leczenia.

Jeśli masz skłonność do epizodów paraliżu sennego, pomocne może być unikanie deprywacji snu, stresu oraz alkoholu i kofeiny przed snem, a także przestrzeganie innych wskazówek dotyczących higieny snu.

W rzadkich przypadkach ludzie mogą cierpieć z powodu powtarzających się epizodów i stwierdzać, że nie są w stanie tolerować związanego z tym cierpienia psychicznego. Czasami pomagają leki hamujące cykl REM snu, takie jak selektywne inhibitory receptora serotoniny (SSRI) i trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (TCA).

Ważne jest, aby lekarz ocenił Cię pod kątem problemów ze snem, zdrowiem psychicznym lub innymi zaburzeniami medycznymi, które mogą zakłócać sen. Na przykład stan taki jak bezdech senny lub narkolepsja.

Jeśli masz wielokrotne lub powtarzające się epizody paraliżu sennego, a te strategie nie rozwiązują skutecznie Twojego cierpienia, lekarz może skierować Cię do specjalisty snu certyfikowanego przez komisję lub zlecić badanie snu.

Korona

Większość osób, które doświadczają paraliżu sennego, nie wymaga specjalnego leczenia, ale dobre nawyki dotyczące snu mogą pomóc. Niektórzy ludzie uważają praktyki uważności i techniki rozluźnienia mięśni za pomocne w radzeniu sobie z paraliżem sennym.

Kiedy doświadczasz paraliżu sennego, skup się na próbie rozluźnienia umysłu. Upewnij się, że jesteś świadomy tego, co się dzieje, że nie jest to rzeczywiste, że nie grozi ci żadne niebezpieczeństwo i że paraliż senny wkrótce ustąpi.

Niektórzy nawet lubią angażować się w to doświadczenie, na przykład udając aktora w przerażającym filmie. Może to dać ci poczucie kontroli nad doświadczeniem, które w innym przypadku może sprawić, że poczujesz się bezsilny.

Jeśli potrafisz uspokoić i rozproszyć uwagę na tyle, aby ponownie zasnąć, to doświadczenie szybko się skończy. Umysł jest dziwną i potężną rzeczą, a paraliż senny jest kolejnym przejawem jego cudownych zdolności.

Słowo od Verywell

Paraliż senny może być przerażający, gdy się wydarza, ale to doświadczenie jest nieszkodliwe i nie spowoduje żadnych trwałych szkód. Jeśli jednak powoduje u Ciebie niepokój, porozmawiaj ze swoim lekarzem o możliwości zażycia leków lub wizyty u specjalisty od snu.